W genie HEXA zidentyfikowano ponad 120 mutacji powodujących chorobę Tay-Sachsa . Mutacje te zmniejszają lub eliminują aktywność enzymu beta-heksozoaminidazy A, co zapobiega rozkładowi gangliozydu GM2. W rezultacie substancja ta gromadzi się do poziomów toksycznych, szczególnie w komórkach nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Postępujące uszkodzenie spowodowane nagromadzeniem gangliozydu GM2 prowadzi do zniszczenia tych komórek, co objawia się chorobą Tay-Sachsa.
Większość znanych mutacji HEXA skutkuje całkowicie niefunkcjonalną wersją beta-heksozoaminidazy A. Mutacje te powodują ciężką postać choroby Tay-Sachsa, która pojawia się w okresie niemowlęcym. Inne mutacje zmniejszają, ale nie eliminują aktywności beta-heksozoaminidazy A; te zmiany genetyczne są odpowiedzialne za mniej dotkliwe formy choroby Tay-Sachsa, których objawy pojawiają się w późniejszym życiu.
Choroba Tay-Sachsa jest rzadką dziedziczną chorobą, która stopniowo niszczy komórki nerwowe ( neurony) w mózgu i rdzeniu kręgowym.
Najczęstsza postać choroby Tay-Sachsa ujawnia się w okresie niemowlęcym. Niemowlęta z tym zaburzeniem zwykle rozwijają się normalne do wieku od 3 do 6 miesięcy, kiedy ich rozwój spowalnia, a mięśnie tracą napięcie. Dotknięte chorobą niemowlęta tracą zdolności motoryczne, takie jak przewracanie się, siedzenie i czołganie. Rozwijają również przesadną reakcję zaskoczenia na głośne dźwięki. W miarę postępu choroby dzieci z chorobą Tay-Sachsa doświadczają napadów drgawkowych, utraty wzroku i słuchu, niepełnosprawności intelektualnej i porażenia. Nieprawidłowość oka obawiająca się wiśniowo-czerwoną plamką, którą można rozpoznać po badaniu oka, jest charakterystyczna dla tego zaburzenia. Dzieci z tak ciężką dziecięcą postacią choroby Tay-Sachsa zwykle umierają we wczesnym dzieciństwie.
Inne formy choroby Tay-Sachsa występują bardzo rzadko. Oznaki i objawy mogą pojawić się w dzieciństwie, wieku dojrzewania lub w wieku dorosłym i zwykle są łagodniejsze niż te obserwowane w przypadku postaci dziecięcej. Charakterystyczne cechy obejmują osłabienie mięśni, utratę koordynacji mięśni (ataksja) i inne problemy z ruchem, problemy z mową i choroby psychiczne. Te objawy są bardzo różne u osób z późnymi postaciami choroby Tay-Sachsa.
Choroba Tay-Sachsa występuje bardzo rzadko w ogólnej populacji. Mutacje genetyczne, które powodują tę chorobę, są częstsze u osób pochodzenia żydowskiego Aszkenazyjskiego (wschodnia i środkowoeuropejska populacja Żydów) niż u osób z innych środowisk. Mutacje odpowiedzialne za tę chorobę są również bardziej powszechne w niektórych francusko-kanadyjskich społecznościach Quebecu, społeczności Old Order Amish w Pensylwanii i populacji Cajun w Luizjanie.
